Kogo widzisz, gdy na mnie patrzysz? Kogo widzisz codziennie wpatrując się w te same twarze, Twojej rodziny, przyjaciół, znajomych. Patrzysz się w ich oczy? Liczysz zmarszczki? Pytasz jak się czują i co może sprawić, że będą bardziej szczęśliwi? Jak często dzwonisz do swoich rodziców? Przyglądasz się czasami Jemu, gdy jeszcze śpi? Refleksyjnie bo jest listopad i tak jest przyjęte, że to trochę smutny miesiąc. Jak myślicie kiedy przychodzi moment, że zaczynasz zwracać uwagę na najmniejsze rzeczy? Ja żałuję, że widzę je dopiero od jakiegoś czasu. Żałuję bo straciłam mnóstwo czasu i mnóstwo chwil, które teraz wydają mi się super ważne i które niedostatecznie doceniałam, a sprawiły, że moje życie w tej chwili właśnie tak wygląda . Wyrzucam sobie dawne kłótnie, momenty, gdy ktoś z moich bliskich mógł poczuć się przeze mnie skrzywdzony lub zraniony. Mam dreszcze, gdy myślę, że ktoś mógł przeze mnie płakać. Mam 29 lat i moim największym, nierealnym marzeniem jest to, żeby mieć wszystkich, których kocham całe życie obok siebie. Czemu Was tym zadręczam? Bo jeśli jeszcze nie udało Wam się dotrzeć do takiego momentu, że Ci którzy dzwonią do Was żeby dowiedzieć się jak poszedł egzamin, o której wróciłaś z imprezy i czy dostałaś już ogórki, które wczoraj wysłała są dla Was zawsze na pierwszym miejscu to życzę, aby nadszedł jak najszybciej. Stop. Obiecuję, że za miesiąc będzie tu weselej, w końcu nadchodzi najfajniejszy czas w Roku!

– Agata Herbut