Krótsze dni, ale wciąż dużo słońca. A od połowy sierpnia ten nieprzyjemny głos, który przypomina, że za chwilę skończy się nasze (moje i dzieci) lenistwo.
Mniej śmiechu w domu, więcej pracy, obowiązków i ciągłe “za mało czasu”. Gdyby ktoś sprzedał mi patent na to jak jeszcze bardziej zatrzymać czas i wycisnąć z każdego dnia jeszcze więcej – kupuję w ciemno. To nie to, nie włączyłam jeszcze trybu jesiennej melancholii, ale powoli zaczyna do mnie docierać, że za chwilę będę tęskniła za wiosną i wyczekiwała zielonych listków za oknem. Tymczasem, tworzę w domu zieloną dżunglę, która będzie mnie dobrze nastrajać przez całą jesień i zimę. A dla przypomnienia dobrego lata, w zamrażarce będą zawsze lody.

– Agata Herbut